حرف دل از جنس شیمی

سختی های زندگی مانند سختی آب از بین می روند،

چرا که موقت هستند...

زندگی می جوشد تا این سختی ها از بین بروند؛

پس بیهوده دلگیر مشو ....

آب نرم است

اما فقط گاهی سخت می شود!!!

گاهی لازم است برای موازنه ی معادله ی زندگیت

اصل لوشاتلیه را به کار ببری

شاید گرمایی آزاد کرد که

زمستانت را بتوانی با همین گرما سپری کنی...

همیشه که کلوئید زندگی شفاف نیست

گاهی یک ناخالصی 

طیف وجودت را آنچنان می آزارد 

که گاهی فراموش می کنی

خدای اسید ها و بازها 

خدای ما هم هست!!!

یقین داشته باش ،

خدا شاید تو را از تمام عناصر دنیا بیشتر دوست داشته باشد

تو اشرف عناصر هستی

و این، چیز کمی نیست!!

پس امیدوار باش

و همواره تلاش کن برای آنچه و آنکس که دوستش می داری...

و یاد بگیر از سدیم

که اگر از آخرین الکترون لایه ی ظرفیتش نگذرد

آرایش الکترونی به این زیبایی را نخواهد داشت.

بگذر، تا خداوند بهترین ها را در دستانت بگذارد...

دوست من ؛

جنس زغال و الماس از کربن است

اما این رفتار کربن است 

که عاقبتش را مشخص می کند!

تلاش کن 

تو می توانی

به یقین از کربن که کمتر نیستی!!

بکوش تا درصد خلوص خود را به حد اعلای خودش برسانی ؛

که تو مارک انسانیت را یدک می کشی...

و این زیباترین مارک آفرینش است.

دوست من 

همواره به این جمله بیاندیش